Θέμα 1 Θεωρητικές πληροφορίες και υπόβαθρο για την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα
Η αειφόρος ανάπτυξη αποτελείται από 3 βασικούς πυλώνες:
Κοινωνική βιωσιμότητα
Περιβαλλοντική βιωσιμότητα
Οικονομική βιωσιμότητα
Σημείωση: οι δύο πρώτοι πυλώνες, η κοινωνική και η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, θα αναλυθούν λόγω της συνάφειάς τους με το θέμα της ενότητας.
1. Μια ολιστική προσέγγιση για την κοινωνική αειφορία
Η κοινωνική βιωσιμότητα είναι μια τριπλή έννοια που περιλαμβάνει:
α) αναπτυξιακή βιωσιμότηταà βασικές ανάγκες, δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου, δικαιοσύνη
β) γέφυρα βιωσιμότηταςà αλλάζει συμπεριφορά ώστε να επιτευχθούν βιοφυσικοί περιβαλλοντικοί στόχοι
γ) βιωσιμότητα συντήρησηςà διατήρηση των κοινωνικοπολιτισμικών χαρακτηριστικών ενόψει της αλλαγής και των τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι αντιδρούν στην αλλαγή
Είναι πολυδιάστατος όρος σε συνεχή σχέση και αλληλεπίδραση με την κοινωνία και την κοινωνική πολιτική, την αστική ανάπτυξη, την απόδοση της εταιρείας και του οργανισμού, τον σχεδιασμό προϊόντων και τον κύκλο ζωής.
Η κοινωνική βιωσιμότητα παρουσιάζεται συνήθως για να έχει έναν διπλό ρόλο:
α) π.χ. διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση του κοινωνικού κεφαλαίου που απαιτείται για την οικονομική και περιβαλλοντική ανάπτυξη
β) αιτιώδης μηχανισμός περιβαλλοντικής και οικονομικής αλλαγής →ερέθισμα για οικονομική και περιβαλλοντική πρόοδο.
Η Κοινωνική Αειφορία είναι ένας ρευστός και διαρκώς αναπτυσσόμενος τομέας, που έχει προκύψει παράλληλα με την περιβαλλοντική συνείδηση τις τελευταίες δεκαετίες.
2. Κατανόηση της Περιβαλλοντικής Αειφορίας
Βασικά στοιχεία/ οφέλη:
προστασία του οικοσυστήματο,
προστασία των απειλούμενων ειδών
μείωση της ρύπανσης στις πόλεις καλύτερη αναπνευστική υγεία για όλους,
επιπτώσεις της αναστροφής της υπερθέρμανσης του πλανήτη,
Βελτίωση ποιότητας ζωής
- Η περιβαλλοντική βιωσιμότητα είναι μια σύγχρονη αυξανόμενη τάση για τη βελτίωση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής χωρίς να ασκείται περιττή πίεση στα υποστηρικτικά οικοσυστήματα της γης.
- Η περιβαλλοντική βιωσιμότητα εστιάζει στη δημιουργία μιας ισορροπίας μεταξύ της καταναλωτικής ανθρώπινης κουλτούρας και του ζωντανού κόσμου.