Θέμα 3
Πολλοί διαδραστικοί παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη για την εξισορρόπηση της βέλτιστης απόδοσης των πράσινων στεγών, όπως:
- κλίμα (μοτίβα θερμοκρασίας και βροχοπτώσεων) και μικροκλίματα στη στέγη,
- αντοχή της δομής υποστήριξης,
- μέγεθος, κλίση, ύψος και κατευθυντήριος προσανατολισμός της στέγης,
- τύπος υποκείμενων στοιχείων στεγανοποίησης και αποστράγγισης, όπως αποχετεύσεις, οπές και αγωγοί αποστράγγισης,
- προσβασιμότητα και προβλεπόμενη χρήση,
- ορατότητα, προσαρμογή στην αρχιτεκτονική και τις αισθητικές προτιμήσεις του ιδιοκτήτη,
- συνδυασμός με άλλα «πράσινα» συστήματα, όπως ηλιακούς συλλέκτες,
- υλικά και κόστος εργασίας.
Σε αυτή τη συγκεκριμένη ενότητα, εξετάζουμε ορισμένους παράγοντες που είναι πιθανό να επηρεάσουν την κατασκευή και την αποτελεσματικότητα με περισσότερες λεπτομέρειες…
Ενώ οι πράσινες στέγες διαφέρουν πολύ ως προς το βάρος, είναι σημαντικό κατά τη μέτρηση να λαμβάνεται υπόψη το «υγρό» βάρος, δηλαδή όταν τα υφάσματα και τα φυτά είναι πλήρως κορεσμένα.
- Για παράδειγμα, μια ελαφριά πράσινη οροφή ενός συστήματος βάθους 3 ιντσών ζυγίζει 6,75 λίβρες/τετραγωνικό, όταν δεν είναι υγρή, και 20 λίβρες/τετραγωνικό όταν είναι τα φυτά είναι κορεσμένα.
- Οι εντατικού τύπου πράσινες στέγες απαιτούν σύστημα υποστήριξης από σκυρόδεμα.
Να είστε προσεκτικοί με τα ελαφριά μέσα που διαφημίζονται, καθώς ενδέχεται να μην συνάδουν με τα βιομηχανικά πρότυπα και να προκαλέσουν δομικά προβλήματα και προβλήματα συμπίεσης αργότερα.
Στις Η.Π.Α., η τελευταία λέξη της μόδας ήταν η εισαγωγή αρθρωτών ή δίσκων πράσινων στεγών, μικρά έργα που δημιουργούν χώρο πράσινης στέγης. Ωστόσο, οι ενότητες θίγουν τα ακόλουθα προβλήματα:
- ασταθής και γενικά κακή μακροπρόθεσμη αντοχή για τα φυτά,
- ανεπαρκής προστασία του υποκείμενου συστήματος στεγανοποίησης,
- κακή απόδοση διαχείρισης των ομβρίων υδάτων.
Όταν τα φυτά εγκαθίστανται σε χώμα με μικρό πάχος, μπορούν να αντλήσουν αντοχή και ανθεκτικότητα από το γειτονικό περιβάλλον του χώματος και των φυτών. Η κλασική πράσινη στέγη μπορεί να προσφέρει μια πλούσια φυτεμένη επιφάνεια που απλώς δεν είναι εφικτή με μια συλλογή ανεξάρτητων δοχείων.
Η προσάρτηση όλων των στοιχείων της πράσινης στέγης στην υποκείμενη κατασκευή δεν είναι απαραίτητη, καθώς οι ρίζες συνδέουν τα στρώματα των μέσων και των υφασμάτων σε ένα ενιαίο κάλυμμα και δημιουργούν αρκετό επιφανειακό στροβιλισμό για να αποτρέψουν την πιθανή ανύψωση.
Σε περίπτωση που η πράσινη στέγη θα βρίσκεται σε περιοχή με ασυνήθιστα δυνατό άνεμο (υψηλό κτήριο ή παραλιακή περιοχή), υπάρχουν κατάλληλα μέτρα σταθεροποίησης του ανέμου, όπως ο σχεδιασμός κρυφών σημείων.
Η μέγιστη κλίση που συνιστάται για μια πράσινη στέγη είναι 30 μοίρες. Μπορεί να επιτευχθεί με πλέγματα, πάνελ σταθεροποίησης κλίσης, στηρίγματα ή σανίδες.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι στέγες με κλίση μεγαλύτερη από 30 μοίρες μπορούν να γίνουν πράσινες αλλά απαιτούνται ειδικές τεχνικές.
Το κλίμα στο οποίο βρίσκεται το κτήριο μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα μιας πράσινης στέγης.
Ενώ μπορούν να κατασκευαστούν οπουδήποτε, οι πράσινες στέγες απαιτούν ειδικές τεχνικές σε ημίξηρες, τροπικές και ακόμη και θυελλώδεις παράκτιες περιοχές.
Τα υφάσματα δεν είναι καλά μέρη αποθήκευσης νερού, καθώς το νερό είναι βαρύ και τα υφάσματα ελαφριά. Όση ποσότητα νερού συγκρατείται στα υφάσματα θα καταναλωθεί γρήγορα και θα τα καταστρέψει με την πάροδο του χρόνου.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υφάσματα για να κατανέμετε (όχι να αποθηκεύετε) την υγρασία ομοιόμορφα στα φυτά, προκειμένου να προστατεύσετε την υποκείμενη στεγανοποίηση και να αποτρέψετε τη μετακίνηση των υλικών του χώματος.
Με την κατάλληλη μηχανική επιλογή και επιλογή φυτών, δεν απαιτείται μόνιμο σύστημα άρδευσης.
Ταυτοχρόνως, όταν η άρδευση είναι απαραίτητη λόγω κλίματος, μέσων ή επιλογής φυτών, το νερό πρέπει να διοχετεύεται βαθιά κάτω από την επιφάνεια – όπου θα το αναζητήσουν οι ρίζες και όπου δεν θα χαθεί μέσω της εξάτμισης. Τα συστήματα επιφανειακής άρδευσης είναι πολυδάπανα και απαιτούν περισσότερη συντήρηση.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος για την αποτυχία της πράσινης στέγης δεν είναι η έλλειψη υγρασίας αλλά μάλλον η υπερβολική υγρασία! Οι σχεδιαστές στεγών συχνά επικεντρώνονται στη σύλληψη και τη διατήρηση της υγρασίας όσο το δυνατόν περισσότερο, παραβλέποντας την καλή αποστράγγιση και τις αερόβιες συνθήκες στα μέσα καλλιέργειας.
Η σωστή αποστράγγιση διασφαλίζει ότι το μέσο καλλιέργειας θα διατηρείται σε κατάσταση αερισμού, κατάλληλη για την υγιή ανάπτυξη των φυτών. Η βασική αποστράγγιση πρέπει επίσης να σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπόψη μεγάλες βροχοπτώσεις.
Ο Vijayaraghavan (2016) προσθέτει ότι ορισμένα περαιτέρω ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην κατασκευή και την αποτελεσματικότητα των πράσινων στεγών περιλαμβάνουν:
- Η επιλογή της βλάστησης πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις τοπικές κλιματολογικές συνθήκες και τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών ουσιών. Τα τοπικά είδη είναι τα καλύτερα, καθώς έχουν ήδη προσαρμοστεί στις τοπικές καιρικές συνθήκες.
- Συνιστάται να σχεδιάσετε το υπόστρωμα της πράσινης στέγης χρησιμοποιώντας τοπικά απορρίμματα, καθιστώντας τη φθηνότερα στην τοποθέτησή της. Επιπλέον, το βάρος του υποστρώματος θα πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατόν χαμηλότερο.
- Η εφαρμογή αδιάβροχου στρώματος είναι πάντα ενδεδειγμένη, ενώ είναι υποχρεωτικό ένα φράγμα για τις ρίζες, για τις εντατικού τύπου στέγες, αλλά είναι προαιρετικό για τις εκτατικού τύπου στέγες.
- Υπάρχουν επίσης τρόποι για να αποφύγετε τα ζιζάνια στις πράσινες στέγες:
- αποφύγετε το φως στην επιφάνεια του υποστρώματος χρησιμοποιώντας καλύμματα εδάφους ή ψηλά φυτά,
- χρησιμοποιήστε ποικιλία ψηλών φυτών,
- αφαιρέστε τα γονικά φυτά πριν από τη σπορά που φυσιολογικά είναι ικανά να βλαστήσουν (Nagase et al. 2013)