Θέμα 4

Διάφοροι δημιουργοί έχουν παρουσιάσει γενικές δυσχέρειες, εμπόδια και περιορισμούς σχετικά με την εγκατάσταση των πράσινων στεγών.

Οι Li and Yeung (2014), μέσω μιας βιβλιογραφικής ανασκόπησης, αναφέρουν τις ακόλουθες δυσχέρειες:

  • αύξηση του κόστους συντήρησης, κατασκευής και σχεδιασμού,
  • έλλειψη κινήτρων και προώθησης από την κυβέρνηση προς τους σχεδιαστές, τους ιδιοκτήτες των κτηρίων καθώς και μεταξύ των κοινοτήτων (αυτό σχετίζεται επίσης με την έλλειψη ευαισθητοποίησης),
  • τεχνική δυσκολία στον σχεδιασμό και την κατασκευή,
  • η παλαιότητα των κτηρίων και/ή η ασθενής δομή για την εφαρμογή της πράσινης στέγης.

Οι Peck και Callaghan (1999) αναφέρουν τέσσερα κύρια εμπόδια σχετικά με την πράσινη στέγη:

  • έλλειψη γνώσης και ευαισθητοποίησης εκ μέρους των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, των επαγγελματιών, των ερευνητών και του ευρύτερου κοινού,
  • έλλειψη κινήτρων για την εφαρμογή από τις τοπικές κυβερνήσεις,
  • φραγμοί που βασίζονται στο κόστος,
  • τεχνικά ζητήματα και κίνδυνοι που συνδέονται με την αβεβαιότητα.

Ο Vijayaraghavan (2016) παρουσιάζει επίσης διάφορες δυσχέρειες σχετικά με την εφαρμογή των πράσινων στεγών, όπως το κόστος, η συντήρηση, ο χαρακτήρας τους ως «πράσινες», η έλλειψη τοπικής έρευνας, η διαρροή των στεγών ή τα προβλήματα με την τελική διάθεσή τους.

Εξερευνούμε σε βάθος τα εμπόδια του Vijayaraghavan (2016) σχετικά με τις πράσινες στέγες στις επόμενες διαφάνειες.

Οι πράσινες στέγες έχουν συχνά «κατηγορηθεί» ως μακροπρόθεσμες επενδύσεις με βραχυπρόθεσμες αποδόσεις. Αυτό αφορά το κόστος τους.

  • Η τοποθέτησή τους απαιτεί σημαντική επένδυση ενώ το κόστος τους ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της στέγης.
  • Η λειτουργία, η συντήρηση και η τελική διάθεση των πράσινων στεγών αποτελεί επιπλέον κόστος.
  • Ταυτόχρονα, υπήρξαν αντικρουόμενα αποτελέσματα μελετών σε σχέση με το κόστος της πράσινης στέγης, κυρίως λόγω της ποικιλίας των τοποθεσιών που μπορούν να τοποθετηθούν οι στέγες.
    • Οι Clark et al. (2006) υποστήριξαν ότι η εγκατάσταση πράσινης στέγης έχει 27% υψηλότερο κόστος από τη συμβατική, αλλά ότι η καθαρή τρέχουσα αξία για 40 χρόνια είναι περίπου 25% χαμηλότερη.
    • Ο Lee (2004) από την άλλη πλευρά, διαπίστωσε ότι οι πράσινες στέγες είναι 7% πιο ακριβές από τις συμβατικές, λαμβάνοντας υπόψη την παρατεταμένη διάρκεια ζωής της στέγης, την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των τελών όμβριων υδάτων.

Ένα επιπλέον εμπόδιο για την εγκατάσταση των πράσινων στεγών είναι η απαιτητική και χρονοβόρα συντήρησή τους.

  • Η συντήρηση είναι μια πτυχή που προκαλεί σύγχυση στους ιδιοκτήτες των κτηρίων καθώς συχνά οι κατασκευαστές των πράσινων στεγών παρέχουν μη ρεαλιστικές διαβεβαιώσεις σχετικά με την ελάχιστη άρδευση, τη λίπανση και τον καθαρισμό των ζιζανίων.
  • Στην πραγματικότητα, οι πράσινες στέγες χρειάζονται πότισμα, ειδικά σε ξηρά κλίματα, και περιστασιακή λίπανση, η οποία με τη σειρά της προάγει την ανάπτυξη των ζιζανίων και, επομένως, απαιτούνται συχνοί έλεγχοι συντήρησης.
  • Γενικά, η έκταση και η συχνότητα της συντήρησης εξαρτάται από τον τύπο της στέγης.
    • Οι εκτατικού τύπου στέγες απαιτούν γενικά μόνο βασική προστασία των φυτών, ελέγχους αποστράγγισης και αφαίρεση ζιζανίων.
    • Οι εντατικού τύπου στέγες απαιτούν πιο λεπτομερείς εργασίες συντήρησης.

Ένα σημαντικό ερώτημα που έθεσαν οι ερευνητές σχετίζεται με το πόσο πράσινες είναι οι πράσινες στέγες (Bianchini & Hewage 2012).

  • Εκτός από το μέσο καλλιέργειας και τη βλάστηση, τα υπόλοιπα μέρη των πράσινων στεγών είναι κατασκευασμένα από πολυμερή υλικά, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι περιορισμοί του βάρους και οι συνθήκες στη στέγη.
  • Πρέπει, ωστόσο, να αναφερθεί ότι τα στρώματα αποστράγγισης και διήθησης κατασκευάζονται με ανακυκλωμένα πολυμερή υλικά, ενώ η ρύπανση που εκλύεται στον αέρα μπορεί μακροπρόθεσμα να εξισορροπηθεί από τις πράσινες στέγες.

Ένα άλλο ζήτημα σε σχέση με τις πράσινες στέγες είναι το γεγονός ότι υπάρχει πολύ περιορισμένη έρευνα για τα τοπικά περιβάλλοντα.

  • Ως εκ τούτου, οι σχεδιαστές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε χώρες που παρουσιάζουν περιορισμένο ερευνητικό δυναμικό δεν είναι εξοικειωμένοι με μέρη που είναι κατάλληλα για τη γεωγραφική τους θέση.
  • Τα εισαγόμενα μέρη για τις πράσινες στέγες συχνά οδηγούν σε υψηλό κόστος εγκατάστασης ή πιθανές αστοχίες λόγω μη συμβατών χαρακτηριστικών.

Μια γνωστή υπόθεση σε σχέση με την εγκατάσταση πράσινης στέγης είναι ότι ενισχύει τις πιθανότητες διαρροής.

  • Αυτό είναι τεχνικά λανθασμένοž έρευνα έχει καταδείξει ότι οι πράσινες στέγες γενικά βελτιώνουν τη διάρκεια ζωής των στεγών (Oberndorfer et al. 2007, Claus 2012).
  • Οι Kosareo και Ries (2007) τόνισαν ότι οι εκτατικού τύπου στέγες έχουν την ικανότητα να βελτιώσουν τη διάρκεια ζωής του συστήματος στέγης έως και 25 χρόνια.

Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι απαιτούνται σωστά σχεδιασμένες πράσινες στέγες για να αποφευχθούν οι δομικές βλάβες στα κτήρια. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προσεκτική αξιολόγηση από ειδικούς, η επιλογή των κατάλληλων μερών και η εξέταση των ιδιοτήτων.

Ένας περιορισμός των πράσινων στεγών που δεν λαμβάνεται υπόψη συχνά είναι η τελική διάθεση και οι ανησυχίες που δημιουργεί όσον αφορά στις απαιτήσεις σε ανθρώπινο δυναμικό, το κόστος και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

  • Η παρουσία πλαστικών υλικών, ιδιαίτερα σε στρώματα διήθησης και αποστράγγισης, παρουσιάζει μερικά προβλήματα.